Notities: |
-Persoon | Bijgenaamd de Rode of de Zwarte, was graaf van Gelre van 1326 tot 1339 en hertog van Gelre van 1339 tot 1343. In 1316 kreeg hij onenigheid met zijn vader. Hij vond zijn vader niet langer in staat de belangen van het territorium te behartigen en nam zelf het bestuur over. Na een arbitrale uitspraak van 3 september 1318 door graaf Willem III van Holland regeerde hij als soen des graven van Gelre over het graafschap Gelre en Zutphen. Zijn vader werd gevangengezet op kasteel Montfort.[1]
Reinald verleende land- en dijkrechten, en maakte bepalingen en regelingen ter verbetering van het keren van buitenwater en het lozen van binnenwater en grondwater. Deze wetgeving bestond deels uit de optekening van publiekrechtelijk en privaatrechtelijk gewoonterecht, en deels uit nieuw recht ten aanzien van het schouwen van dijken, weteringen en kaden, en de rechterlijke organisatie. Voor het Land van Maas en Waal in 1321 en 1328, voor de Bommeler- en de Tielerwaard in 1325, 1327 en 1335, voor de Over- en Nederbetuwe in 1327, voor het Overkwartier in 1328, voor het nieuw ontgonnen ’Nijbroek’ eveneens in 1328. Deze wetgeving is van belang geweest voor de bevordering van de rechtszekerheid en de bodemexploitatie binnen het Gelderse territorium.[2]
In 1326 overleed zijn vader en Reinoud benoemde zichzelf tot graaf van Gelre en graaf van Zutphen als Reinoud II.
Hij begon een samenwerkingsverband met de Engelse koning en zwager Eduard III van Engeland tegen Frankrijk. Hij waarschuwde de Engelsen in 1338 over een Franse vloot die het Zwin naderde[3]. Hij bleef een van Edwards trouwste bondgenoten onder de Duitse prinsen tijdens de eerste fase van de Honderdjarige Oorlog[4]
Op 19 maart 1339 werd Reinoud II tot hertog van Gelre en graaf van Zutphen in de Rijksdag in Frankfurt tot de rijksvorststand verheven en tevens met Oost-Friesland beleend. Dit besluit kwam mede tot stand dankzij bemiddeling van Reinoud II tussen keizer Lodewijk de Beier, die getrouwd was met de gravin Margaretha van Holland, en Edward III van Engeland, broer van Reinouds vrouw Eleonora van Engeland. In 1342 richtte Reinoud II het klooster Monnikhuizen op.
Reinoud voerde vier jaar lang een strijd om Bredevoort (1322-1326) die hij uiteindelijk won. In 1326 verleende Reinoud II stadsrechten aan Erkelens en in 1343 aan Venlo.
Opm. Aan de Bosweg in Arnhem, onder aan de heuvels van in de ijstijd ontstane stuwwal, liggen de resten van het karthuizerklooster Monnikhuizen, gesticht door graaf Reinald van Gelre in 1342. Bij het klooster was op de kloosterhof een begraafplaats. In 1572 werden de monniken als gevolg van de Tachtigjarige Oorlog en de Reformatie gedwongen het klooster te verlaten. Vanaf 1578 werd het complex gesloopt.
Een van de grafzerken van het vroegere klooster is bewaard gebleven onder de naam ’De Steenen Tafel’. De grafzerk ligt omgedraaid bovenaan op de heuvel van het Klarenbeekse Bos.
Al in de 19de eeuw was deze ’ Steenen Tafel’ een geliefd dagje uit voor veel Arnhemmers, vooral door het geweldige uitzicht dat men vanaf de Cornelsberg over de stad en het rivierenlandschap van Rijn en IJssel had. Zo was daar ook "Het Vrouwtje vande Steenentafel". Zij verkocht in de buurt van de Steenen Tafel limonade aan de dorstige dagjesmensen. Ook was, tegen betaling, een verrekijker te huur bij op zonnige dagen bij de tafel, op uitzichtklanten wachtende, jongeman. In het laatste kwartvan de 20ste eeuw is, door opschietende bomen, van het fenomenale uitzicht weinig overgebleven. Men moet moeite doen om tussen de bomen nog iets te zien van de stad en de Rijn.
In de jaren twintig van de 20ste eeuw werden in Arnhem o.a. de woonwijken Geitenkamp en Paasberg aangelegd. Voor deze wijken was een nieuwe watertoren nodig om de waterdruk op peil te houden.
In 1928 werd daarom in de buurt van de "De Steenen Tafel" de gelijknamige watertoren gebouwd. De toren bestond uit een waterreservoir met een capaciteit van 600.000 liter (600 m3-600 kuub) water, een restaurant en een traptoren inclusief lift naar het uitzichtpunt boven op de traptoren.
Het restaurant op de begane grond was vroeger een pannenkoekenhuis en een cafe, later werd het een restaurant. Sinds 1998 zijn Janno Cornelissen & Theo Sigmond de eigenaren. In 2004 werden het restaurant en bijbehorende terras door een ingrijpende verbouwing ruimer en lichter gemaakt.
De 22,5 meter hoge watertoren - hoogste punt 86,5 meter boven NAP - is een ontwerp van de, bij de dienst Gemeentewerken Arnhem werkzame, architect Johannes van Biesen. Het skelet van de toren is een betonconstructie, maar de buitenmuren zijn met baksteen bekleed. Het gebouw heeft een strak, geometrisch uiterlijk, waarin de ronde vormen van de opgaande traptoren fraai contrasteren met het gedrongen, hoekige waterreservoir. In de traptoren zijn drie horizontale banden met venters aangebracht vanwaar men, op weg naar het uiteindelijke uitzichtpunt, al over de omgeving heen kon kijken. Door de combinatie van technische installatie en uitzichtpunt plaatste Van Biesen het waterreservoir in de al bestaande functie van "De Steenen Tafel" een geliefd panoramapunt voor dagjesmensen. |
| | -Relaties | Berthout: Opm.: op 11 januari 1311 werden te Roermond huwelijksvoorwaarden opgesteld van het huwelijk van Reinout met Sophia |
|